41) آیا مسیحیان به بهشت وارد خواهند شد؟
(سوره 2 آیه 62) و (سوره 5 آیه 69) میگویند «آری» و (سوره 5 آیه 72، تنها بعد از 3 آیه) و (سوره 3 آیه 85) میگوید «نه».
پاسخ: در سوره ی بقره آیه ی 62 می خوانیم :در حقیقت، کسانى که [به اسلام] ایمان آورده،
و کسانى که یهودى شدهاند، و ترسایان و صابئان، هر کس به خدا و روز
بازپسین ایمان داشت و کار شایسته کرد، پس اجرشان را پیش پروردگارشان خواهند
داشت، و نه بیمى بر آنان است، و نه اندوهناک خواهند شد.
این آیه مربوط به مسیحیان و یهودیان قبل از اسلام است که به دین حق و پیامبر حق زمان خود ایمان آوردند و رستگار شدند.
اما خداوند در سوره ی آل عمران آیه ی 85 می گوید:
و هر که جز اسلام، دینى [دیگر] جوید، هرگز از وى پذیرفته نشود، و وى در آخرت از زیانکاران است.
همچنین در ایه ی 72 سوره ی مائده آمده است:
آنان
که گفتند: خدا همان مسیح، فرزند مریم است، یقیناً کافر شدند و حال آنکه
مسیح گفت: اى بنى اسرائیل! خداى یکتا را که پروردگار من و پروردگار شماست
بپرستید، مسلماً هر کس به خدا شرک ورزد، بیتردید خدا بهشت را بر او حرام
کند، و جایگاهش آتش است، و براى ستمکاران هیچ یاورى نیست.
جمع این آیات و آیات قبل ما را به این نتیجه می رساند با آمدن اسلام سایر ادیان باطل شده و لذا کسانی که پیام اسلام به انان رسیده و حقانیت اسلام را فهمیده اند در صورت لجاجت جزو زیانکارانند.
آن هایی که دین مسیحیت را تحریف کردند و گفتند مسیح خداست هم کافرند و بهشت بر آن ها حرام است.
اما آن هایی که پیام اسلام به آن ها نرسیده و مسیحی یا یهودی اند هم به خاطر اعتقاد به خدا و روز قیامت و انجام عمل صالح رستگارند.
پس فقط آندسته از مسیحیانی به بهشت نمی روند و حتماً جهنمی اند که با آگاهی از حقانیت اسلام در صدد لجاجت برآمده و به آن نگرویدند و آن دسته ای که بعد از حضرت مسیح این عقیده ی باطل را به وجود آوردند که عیسی خداست.
۴۲) تنها خدا
میداند یا بعضی از انسانها هم میدانند؟ مشخص یا غیر قابل درک؟
“قرآن به زبان عربی روشن است” (سوره ۱۶ آیه ۱۰۳) اما “هیچ کس نمیداند تفسیر آن چیست جز
الله (سوره ۳ آیه ۷). و انسانهای اهل فهم نیز میدانند (سوره
۳ آیه ۷).
پاسخ:
آیه ی 7 آل عمران:
وَ مَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ
إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فىِ
الْعِلْمِ (و حال آنکه تفسیر واقعى و حقیقى آنها را جز خدا نمىداند. و استواران در دانش )
شما ممکن است فرازی از قرآن را مطالعه کنید و
هیچ چیز از آن را در نیابید مثلا:
وَ إِذْ قُلْنا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحاطَ بِالنَّاسِ
وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتی أَرَیْناکَ إِلاَّ فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ
الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما یَزیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیاناً
کَبیراً
(60) اسراء
و آن گاه که تو را گفتیم: پروردگارت بر همه مردم
احاطه دارد. و آنچه در خواب به تو نشان دادیم و داستان درخت ملعون که در قرآن آمده
است چیزى جز آزمایش مردم نبود. ما مردم را مى ترسانیم ولى تنها به کفر و سرکشیشان افزوده
مى شود
زبان عربی سلیس است و هیچ مشکل نگارشی در متن نیست امّا
منظور درک نمی شود .
آیه 7 سوره مبارکه آل عمران :
هُوَ الَّذِیٓ أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَٰبَ
مِنْهُ ءَایَٰتٌ مُّحْکَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَٰبِ وَأُخَرُ
مُتَشَٰبِهَٰتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ
مَا تَشَٰبَهَ مِنْهُ ابْتِغَآءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَآءَ تَأْوِیلِهِ
وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّٰسِخُونَ فِی الْعِلْمِ
یَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ
إِلَّآ أُو۟لُوا۟ الْأَلْبَٰبِ(7)
به نام خداوند رحمتگر مهربان . اوست کسی که
این کتاب [=قرآن] را بر تو فرو فرستاد پاره ای از آن آیات محکم [=صریح و
روشن] است آنها اساس کتابند و [پاره ای] دیگر متشابهاتند [که تاویل پذیرند]
اما کسانی که در دلهایشان انحراف است برای فتنه جویی و طلب تاویل آن [به
دلخواه خود] از متشابه آن پیروی می کنند با آنکه تاویلش را جز خدا و ریشه
داران در دانش کسی نمی داند [آنان که] می گویند ما بدان ایمان آوردیم همه
[چه محکم و چه متشابه] از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان کسی متذکر نمی
شود(7)
مراد از « آیات محکمات » آیاتی است که مفهوم
آن به قدری روشن است که جای گفتگو و بحث در آن نیست ، آیاتی همچون « قل هو
الله أحد ، بگو اوست خدای یگانه » ، « لیس کمثله شیء ، هیچ چیز مانند او
نیست » ، « الله خالق کلّ شی ء ، خداوند آفریننده و آفریدگار همه چیز است .
» و هزاران آیه مانند آنها درباره عقاید و احکام و مواعظ ، همه ازمحکمات
می باشند.
اما « آیات متشابه » یعنی آیاتی که معانی آن
در نگاه ظاهری معناهای متعددی دارد. برای نمونه آیات متشابه ، قسمتی از
آیات مربوط به صفات خدا و چگونگی معاد را میتوان ذکر کرد ، مانند « ید الله
فوق أیدیهم ، دست خدا بالای دستهای آنها است » که درباره قدرت خداوند می
باشد، « و الله سمیع علیم ، خداوند شنوا و دانا است » که اشاره به علم خدا
است ، « و نضع الموازین القسط لیوم القیامة ، ترازوهای عدالت را در روز
رستاخیز قرار می دهیم » که درباره وسیله سنجش اعمال سخن می گوید بدیهی است
نه خداوند دست ( به معنی عضو مخصوص ) دارد و نه گوش . نه ترازوی سنجش اعمال
، شبیه ترازوهای ماست .
برای فهم آیات متشابه باید به راسخون در علم که در راس آن ها پیامبر وائمه قرار دارند مراجعه کنیم و اکنون که خود ائمه و پیامبر حضور فیزیکی قابل درک برای ما ندارند ما از احادیث وروایات آن ها کمک می گیریم.
43) آیا فرعون غرق شد یا توسط اسرائیلیان نجات یافت؟
نجات یافت (سوره 10 آیه 92)، غرق شد (سوره 28 آیه 40، سوره 17 آیه 103، سوره 43 آیه 55).
پاسخ:در سوره ی یونس آیه ی 92 آمده است: امروز تو را با زره [زرین] خودت به بلندى [ساحل] مىافکنیم تا براى کسانى
که از پى تو مىآیند عبرتى باشد و بىگمان بسیارى از مردم از نشانه هاى ما
غافلند.
در این ایه آمده است که فرعون پس از هلاک شدن بدنش نجات می یابد آن هم برای عبرت مردم.
جالب است که در همین آیه یکی از معجزت خداوند آشکار می شود.(کلیک کنید)
44) فرعون کی فرمان قتل پسرهای خردسال را داد؟
وقتی موسی پیامبر بود و در مورد خدا برای فرعون صحبت کرد (سوره 40 آیه 23-25) یا وقتی موسی یک نوزاد بود (سوره 20 آیه 38-39).
پاسخ:فقط کافیست نگاهی به ترجمه آیات بیندازیم،فرعون دوبار دستور قتل پسران را داد بار اول هنگامی که کاهنان خواب او را به آمدن موسی تعبیر کردند که دستور داد تمام نوزادان پسر را بکشند و بار دوم پس از دعوت موسی به پرستش خداوند که فرعون دستور داد تمام پسران کسانی که به او ایمان آورده اند را بکشید.
45) کی و چگونه ایمانها مشخص میشود؟
“در آن شب فرشتگان و روح به فرمان
پروردگارشان برای انجام دادن کارها نازل میشوند.” (سوره 97 آیه 3-4). “ما
آنرا در مبارک شبی نازل کردیم، ما بیم دهنده بودیم.” شب قدر برای مسلمانان
شب مقدسیست، شبیست که در آن همه چیز در مورد حیات و مرگ و… مشخص میشود.
اعتقاد مسلمانان بر این است که هر چیزی که قرار است در طول سال اتفاق
بیافتد در این شب توسط الله بر روی الواحی نوشته میشوند. این اعتقاد
مسلمانان با (سوره 57 آیه 22) که میگوید “هیچ مصیبتی به مال یا جانتان نرسد
مگر پیش از آنکه بیافرینیمش، در کتابی نوشته شده است. و این بر خدا آسان
است.” در تضاد است. این آیه در واقع میگوید که قبل از اینکه کسی خلق شده
باشد سرنوشت افراد در الواحی نزد خداوند ثبت شده است و این نیز خود با
(سوره 17 آیه 13) “کردار نیک و بد هر انسانی را چون طوقی به گردنش آویخته
ایم. و در روز قیامت برای او نامه ای گشاده بیرون آوریم تا در آن بنگرد.”
که به این معنی است که افراد خود مسئول آن کاری که انجام میدهند و اتفاقی
که برای آنها می افتد هستند.
پاسخ: خداوند قبل از آفرینش هر کسی می داند که او چه می کند و چه تصمیماتی می گیرد و چه سرنوشتی دارد اما دانستن خدا منافاتی با اراده ی ما ندارد و این به این معناست که خدا می داند ما چه چیزی را اراده خواهیم کرد نه اینکه اراده ی ما بر ما تحمیل شده باشد.
در مورد اینکه در شب قدر سرنوشت ها تعیین می شوند هم منظور این نیست که ضلالت و گمراهی و سرانجام یک فرد رقم بخورد بلکه در شب قدر برای مثال اگر فردی قرار است در آینده به مسافرتی برود که در آن تصادف کند خدا به واسطه ی اعمال او در شب قدر ممکن است راه دیگری جلوی پای او بیندازد تا او از آن خطر ایمن بماند ولی در نهایت همه چیز به اراده ی ما بستگی دارد و آنچه که در شب قدر مشخص می شود راه هایی است که جلوی ما قرار می گیرد و مقدماتی است که ما را به خیر وخوبی می کشاند یا بر عکس ما را از نعمت ها وخوبی ها دور می کند و انتخاب این راه ها به عهده ی ماست.
البته بحث در این مورد زیاد است و در این مطلب نمی توان به آن پرداخت.