پاسخ به مطلب 60 تناقض قرآن ( شبهه های 5 تا 10)

6) آفرینش سریع بود یا کند؟

الله آسمانها و زمین را در 6 روز آفریده است (سوره 7 آیه 54) و مسلمانانی که میخواهند به قرآن چهره علمی بدهند میگویند این 6 روز منظور 6 دوره است، اما (سوره 2 آیه 117) میگوید که “الله به صورت آنی خلق میکند”.

پاسخ:منظور از کن فیکون این نیست که هر چه خدا اراده کند در همان لحظه موجود مى شود، بلکه منظور این است هر طور اراده کند همانطور موجود مى شود .

فى المثل اگر اراده کندآسمانها و زمین در شش دوران به وجود آیند مسلما بى کم و کاست در همین مدت موجود خواهند شد، و اگر اراده کند در یک لحظه موجود شوند همه در یک لحظه موجود خواهند شد، این تابع آن است که او چگونه اراده کند و چگونه مصلحت بداند.

جواب دیگر این است که عبارت کن فیکون در سوره ی آل عمران برای نشان دادن سهولت کار برای خداست و اینکه فرقی ندارد آفرینش کوچک با بزرگ،آفریدن هر چیزی برای خدا به راحتی گفتن موجود باش است.

7) اول زمین یا اول آسمان؟ کدام یک زود تر آفریده شد؟

اول زمین و بعد آسمان (سوره 2 آیه 29)، اول آسمان و بعد زمین (سوره 79 آیه 27-30).

پاسخ:قرآن در جایی می گوید که اول آفرینش اولیه ی زمین بوده و بعد آفرینش آسمان ها و در جایی دیگر می گوید اول آفرینش آسمان بوده و بعد گسترش زمین..

همانطور که قبلاً گفته شد آفرینش اولیه زمین و گسترش آن دو مر حله ی متفاوت بودند و طبق این آیات اول آفرینش اولیه زمین بوده و سپس آفرینش آسمان ها و سپس گسترش زمین.

8 ) به هم چسباندن یا از هم جدا کردن؟

در مورد روش ایجاد زمین و آسمان قرآن یکجا میگوید که آنها از هم جدا بودند و بعد به هم گرویدند (سوره 41 آیه 11) اما در (سوره 21 آیه 30) میگویند که آنها ابتدا یکی بودند و بعداً از یکدیگر جدا شدند.

پاسخ: در آیه ی 30 سوره ی انبیا آمده:آیا کسانى که کفر ورزیدند ندانستند که آسمانها و زمین هر دو به هم پیوسته بودند، و ما آن دو را از هم جدا ساختیم. و در آیه 11 سوره فصلت آمده:سپس آهنگ (آفرینش) آسمان کرد، و آن بخارى بود. پس به آن و به زمین فرمود: (خواه یا ناخواه بیایید.) آن دو گفتند: (فرمان‏پذیر آمدیم.).

همانطور که میبینید در سوره ی فصلت هیچ اشاره ای به جدا بودن آسمان و زمین از هم نشده و این سوء برداشت نویسنده ی مقاله بوده.

9) انسان از چه ساخته شده بود؟

از لخته خون (سوره 96 آیات 1-2) آب (سوره 21 آیه 30، سوره 24 آیه 45، سوره 25 آیه 54) “چیزی مانند سفال” (سوره 3 آیه 59، سوره 30 آیه 20، سوره 35 آیه 11).

پاسخ:این شبهه هم مثل سایر شبهات بسیار ضعیف است و فقط  کافی است نگاهی به آیات زیر بیندازیم:

آیه ی 5 سوره ی مبارکه ی حج:                                    

یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَ غَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَیِّنَ لَکُمْ وَ نُقِرُّ فِی الْأَرْحامِ ما نَشاءُ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ وَ مِنْکُمْ مَنْ یُتَوَفَّى وَ مِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً وَ تَرَى الْأَرْضَ هامِدَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَیْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ

اى مردم، اگر در باره برانگیخته شدن در شکّید، پس (بدانید) که ما شما را از خاک آفریده‏ایم، سپس از نطفه، سپس از علقه، آنگاه از مضغه، داراى خلقت کامل و (احیاناً) خلقت ناقص، تا (قدرت خود را) بر شما روشن گردانیم. و آنچه را اراده مى‏کنیم تا مدتى معین در رحمها قرار مى‏دهیم، آنگاه شما را (به صورت) کودک برون مى‏آوریم، سپس (حیات شما را ادامه مى‏دهیم) تا به حد رشدتان برسید، و برخى از شما (زودرس) مى‏میرد، و برخى از شما به غایت پیرى مى‏رسد به گونه‏اى که پس از دانستن (بسى چیزها) چیزى نمى‏داند. و زمین را خشکیده مى‏بینى و(لى) چون آب بر آن فرود آوریم به جنبش درمى‏آید و نمو مى‏کند و از هر نوع (رستنیهاى) نیکو مى‏رویاند.

10) ناقص یا با جزئیات کامل؟

قرآن در جاهایی ادعا میکند که کامل است و تمامی جزئیات را دارا میباشد و هیچ چیز باقی نمانده است که در آن نباشد (سوره 6 آیه 38، سوره 6 آیه 114، سوره 12 آیه 11، سوره 16 آیه 89 و…) اما چیزهای بسیاری هستند که قرآن آنها را ناتمام باقی میگذارد، این نوشتار به مسئله شراب و شبهات موجود در قرآن میپردازد.

پاسخ:سوره ی مبارکه ی انعام (6) ، آیه ی 38

وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ یَطِیرُ بِجَناحَیْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثالُکُمْ ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْ‏ءٍ ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ

و هیچ جنبنده‏اى در زمین نیست و نه هیچ پرنده‏اى که با دو بال خود پرواز مى‏کند؛ مگر آنکه آنها (نیز) گروه‏هایى مانند شما هستند، ما هیچ چیزى را در کتاب (لوح محفوظ) فروگذار نکرده‏ایم؛ سپس (همه) به سوى پروردگارشان محشور خواهند گردید.

بحث ما روی جمله ی «مافرطنا فی الکتب من شیء» است ، نظر عالمان به قرآن رو براتون می ذارم :

در مورد واژه کتاب و منظور از آن در این آیه شریفه، دیدگاهها متفاوت است:

1 - به باور برخى منظور از این کتاب، قرآن است، چرا که همه مقررات مورد نیاز جامعه و فرد در زندگى، سر بسته و یا به روشنى و گستردگى در آن آمده است. آنجایى که روشن است همگان در مى یابند و آنجایى که بطور سربسته آمده است بوسیله پیامبر گرامى براى مردم بیان مى گردد و همه انسانها به پذیرش فرمان و هشدار آن حضرت دستور داده شده اند.

در این مورد قرآن مى فرماید:

و ما اتاکم الرّسول فخذوه و مانهاکم عنه فانتهوا.

و آنچه را پیامبر براى شما آورد و به شما داد، بگیرید و از آنچه شما را باز داشت، بازایستید...

لازم به یاد آورى است که این دیدگاه را بیشتر مفسران پذیرفته اند.

2 - امّا در برابر دیدگاه بیشتر قرآن پژوهان، به باور برخى منظور از «کتاب» در آیه مورد بحث، «لوح محفوظ» مى باشد که نزد خداست،

سوره ی مبارکه ی انعام ، آیه ی 114

أَ فَغَیْرَ اللَّهِ أَبْتَغِی حَکَماً وَ هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ إِلَیْکُمُ الْکِتابَ مُفَصَّلاً وَ الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ فَلا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ

پس، آیا داورى جز خدا جویم؟ با اینکه اوست که این کتاب را به تفصیل به سوى شما نازل کرده است. و کسانى که کتاب (آسمانى) بدیشان داده‏ایم مى‏دانند که آن از جانب پروردگارت به حق فرو فرستاده شده است. پس تو از تردیدکنندگان مباش.

بحث ما درباره ی «و هو الذی أنزل إلیکم الکتاب مفصلا"» است ، تفسیر این قسمت از آیه رو براتون می ذارم :

در تفسیر مجمع البیان کلمه ی ( تفصیل ) این گونه تفسیر شده است :

واژه «تفصیل» به مفهوم روشن ساختن معنا در قالب واژه هاست، به گونه اى که پیام مورد نظر از هر نوع اشتباه و گنگ و نارسا و سر بسته بودن، به دور باشد.

این جا هم اشاره ای به این که قرآن تمام جزئیات رو دارا می باشد وجود ندارد.

در سوره 12 ، آیه ی 11 به زندگی حضرت یوسف پرداخته و هیچ اشاره ای به کتاب و آنچه درون اون اومده نکرده.

سوره ی مبارکه ی نحل (16) ، آیه ی 89

وَ یَوْمَ نَبْعَثُ فِی کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً عَلَیْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنا بِکَ شَهِیداً عَلى هؤُلاءِ وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً وَ بُشْرى لِلْمُسْلِمِینَ

و (به یاد آور) روزى را که در هر امتى گواهى از خودشان برایشان برانگیزیم، و تو را (هم) بر این (امت) گواه آوریم، و این کتاب را که روشنگر هر چیزى است و براى مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارتگرى است، بر تو نازل کردیم.

درباره ی قسمت و نزّلنا علیک الکتاب تبیانا" لکلّ شیء  :

تبیان به معنای روشنگر است و از آنجایی که قرآن کتاب انسان سازی است و هدف آن هدایت انسان است پس منظور این است که هر چیزی که برای هدایت انسان لازم باشد در این کتاب آمده است.

نتیجه : پس خداوند هر چه لازم بوده رو در قرآن برای ما گذاشته و برای فروع دینمون هم در قرآن دستور داده که هر چه پیامبر به شما دستور می دهد اجرا کنید و از آنچه نهی می کند ، دوری کنید.

پس در این قسمت هم هیچ تناقضی وجود ندارد.